استاد محمد علی جاودان| امام سجاد فرمایشی در صحیفه دارند که بسیار سنگین است. حضرت فرمودند: اگر من یک عمر از شب تا صبح گریه کنم، طوری که مژگان من بریزد و پلکان من زخم شود، اگر تمام این مدت جز خاک غذایی نخورم و حتی یک شب نخوابم، اینها جواب یک گناه را نمی دهد؛ یعنی من کاری در خور بخشش یک گناه را نکردم و این رحمت الهی است که از گناه من می گذرد. امیر مؤمنان فرمودند: اگر عالم را بگردید و همه حكما، علما و انبیا را بیابید که از آنها پنج حرف را یاد بگیرید و برای شما کافی باشد، یکی از آنها این است که به غیر از گناه خود، از چیزی نترسید؛ لذا کوتاهی قد، صورت زشت، فقر و بسیاری از کمبودهای دیگر در دنیا برای ما خطر ایجاد نمی کند؛ آنچه برای ما خطر ایجاد می کند، گناه است. دلبستگی به فلان مقام ریاست یا قدرت و ثروت برای ما خطر است؛ زیرا اینها همیشگی نیستند. از طرفی اگر از گناه پرهیز کردیم، از هیچ خطری نهراسیم. در روایت آمده است درباره گناه به دقت از خودتان حساب بکشید؛ مثل یک شریک سخت گیر که از شریک دیگر خود حساب می کشد. در این صورت مرگ، فشار قبر و حساب و کتاب قیامت برای شما سخت نخواهد بود.
.